Analiza kliniczna zalet implantów Bicon na podstawie własnych doświadczeń w wybranych przypadkach.
Zastosowanie krótkich implantów Bicon ogranicza w znacznym stopniu wskazania dla procedur augmentacyjnych. Dla wielu sytuacji klinicznych, z towarzyszącą atrofią kości i wynikającą z tego bliskością struktur anatomicznych (tj. zachyłek zatoki szczękowej, dno jamy nosa, kanał nerwu zębodołowego dolnego, otwór bródkowy) implanty Bicon pozwalają na rehabilitację protetyczną bez konieczności przedłużania w czasie procedur implantologicznych, bez „narażania” pacjentów na dodatkowe zabiegi, przedłużony czas gojenia, koszty oraz ograniczają czas pracy lekarza. Jednocześnie pozwalają uzyskać satysfakcjonujące pacjenta i lekarza wyniki leczenia. To właśnie długotrwały, dobry wygląd i stabilny poziom tkanek wokół implantu – twardych i miękkich – są najważniejszymi celami nowoczesnej implantologii.
System implantologiczny Bicon posiada kilka cech konstrukcyjnych, które wykorzystując zasady mechaniki, zjawiska fizyczne, fizjologiczne, czyni go odmiennym. Sukces kliniczny tych implantów został osiągnięty na skutek odpowiedniego zintegrowania wszystkich ich atrybutów tj. kształtu „plateau”, „platform switching”, łączenia łącznik – implant za pomocą stożka samohamownego („locking taper”), pochyłego kołnierza implantu („sloping shoulder”), specyfiki procedury chirurgicznej (preparacja mechaniczna łoża narzędziami rotacyjnymi na niskich obrotach, bez konieczności chłodzenia, odzyskiwanie kości podczas zabiegu, pogrążanie subkrestalne implantu, brak stabilizacji pierwotnej), szerokiej gamy łączników gwarantujących trwałe i estetyczne rozwiązania protetyczne (1, 2, 3, 4, 5, 6).
Charakterystyczny, unikalny kształt implantu Bicon – „plateau” zapewnia więcej powierzchni do integracji z kością niż implantu o analogicznych rozmiarach, o kształcie śruby. Ten atrybut sprzyja większej dynamice procesów integracyjnych na etapie gojenia. Pozwala na tworzenie dojrzałej kości z kanałami Haversa pomiędzy lamelami implantu, a dynamika gojenia jest znacznie większa niż w przypadku innych implantów (kostnienie wokół implantów o kształcie „plateau” – 10 – 50 mikronów/dzień (2, 4) Implant mimo braku stabilizacji pierwotnej może być obciążany funkcjonalnie po upływie 12 tygodni, niezależnie od miejsca implantacji (szczęka czy żuchwa).
Przypadek 1. Pacjent P. Z. lat.47 z brakiem skrzydłowym atroficznego wyrostka zębodołowego żuchwy został zaopatrzony implantami Bicon w rozmiarze 4.5x6mm (ryc.1.). Po upływie 10 tygodni implanty odsłonięto i założono łączniki gojące (ryc.2.). Po 2 tygodniach (12 tygodniach od implantacji) obciążono czynnościowo implanty za pomocą pojedynczych koron porcelanowych na łącznikach (ryc.3).